Non os coñecía, nin sabía da súa música. Foi en Compostela, este sábado, 19 de xaneiro, o intre do milagre, coma se dun encontro presentido se tratase, velaí estaban os 8 integrantes, aos que se uniu nalgúns temas un xenio do acordeón. Era imposible parar os pés cando acordeón e gaita soaban. Lembranzas dos filmes americanos, os sempiternos "western", nos acordes irlandeses, porque este grupo é Irlanda con maiúsculas. Forza, ritmo, percusión redonda que envolve e ergue.
Mais o mellor, quizais fose o saxo alto que campaba polo escenario, enchendo de son unha noite que cumpriu tódalas expectativas. Só faltaban os bailes tradicionais para sentirnos nos vales de Eirín e nos cantís que o mar rompe co ritmo da música. Foi unha sorte ter ido, porque esta xente non defrauda.
Ningún comentario:
Publicar un comentario